Kolejne odwiedziny Siedlec i samego pałacu mogą przyprawić o lekką palpitację serca osoby czułe na taki widok. Pałac właściwie przestał istnieć, ostatnie fragmenty rozpadają się na naszych oczach.
„Śpieszcie się zobaczyć pałace tak szybko odchodzą…”
Po co tam pojechałem? Był jeden cel i w sumie to się udało. Pamiętacie jak w ostatnim wpisie ( http://lubin-nasza-przyszloscia.pl/?p=818 ) dodałem taką oto grafikę? :
Otóż agonia pałacu po setkach lat przywróciła możliwość zobaczenia właśnie tej zaznaczonej na grafice wieży. Średniowiecznej wieży mieszkalnej. Pierwotnej budowli jaka stała w tym miejscu zanim pałac stał się perłą dolnośląskiej architektury. Takie wieże znamy choćby z Siedlęcina czy nieodległego Dalkowa. Surowe średniowieczne, kamienne założenie poprzez rozpad późniejszych obudowań znów ukazało się naszym oczom. To przykre i fascynujące zarazem. Dlatego pojechałem do podlubińskich Siedlec. Dlatego wdrapałem się na stos gruzów. Zobaczyłem w środku rozpadającego się pałacu jego serce. Takie były kiedyś, dawno, dawno temu początki… dziś to już koniec!
Foto wieży:
