Stary Lubin dziś jest częścią nowoczesnego Lubina. Jednak każdy kto pojawi się w tej części miasta zwróci z pewnością uwagę na wzgórze z pięknie odremontowanym szachulcowym kościółkiem z 1683 roku. Legenda mówi, że fundatorem pierwszego kościółka na tym wzgórzu był Piotr Włost (Włostowic).
Trzeba jeszcze dodać, że w erze przedchrześcijańskiej wzgórze było zamieszkiwane przez Słowian i możliwe, że było miejscem pogańskiego kultu.
Ja natomiast zwracam uwagę na reprezentacyjny budynek tzw. Dominium, przez poprzednich właścicieli tych ziem, czyli Niemców zwanym Zamkiem (niem. „Schloss”). Nie było i nie jest to pałac, czy zamek w pełnym tego słowa znaczeniu, ale, jako, że w literaturze i w Internecie na ten temat cisza dziś prezentujemy ten nieco zapomniany obiekt.
Bogactwo elementów dekoracyjnych, zdobnych gzymsów, mnogość wieżyczek, reprezentacyjne wejście, mówi o zamożności właścicieli gospodarstwa, ponieważ własnie rolnictwo było na Starym Lubinie głównym źródłem utrzymania. Do roku 1921 Stary Lubin był odrębną jednostką administracyjną i dopiero w 1922 został oficjalnie przyłączony do położonego nieopodal Lubina. Pomimo upływu wieków Stary Lubin zachował swój urok rolniczej miejscowości, nadal posiada sporo typowo wiejskiej zabudowy i posiada kilka miejsc godnych odwiedzenia. Reprezentacyjne „Dominium” jest jednym z nich.
