Regionalna Tradycja

    Jutro Święto Niepodległości. Spotykamy się o godz.11: 30 zaczynając obchody mszą święta w intencji Ojczyzny w Kościele pw. Matki Bożej Częstochowskiej, potem przejście pod pomnik Piłsudskiego- składanie kwiatów, wieńców. Oczywiście, że tam będziemy. A potem zabawa- festyn na błoniach.

Dzisiaj jednak napiszę Wam o czymś zupełnie innym.

W Poznaniu paradoksalnie równie ważne są imieniny ulicy św. Marcina. To lokalne święto, ale obchodzone hucznie od lat wielu. W ten dzień cały Poznań jest w okolicach właśnie ul. św. Marcina i oprócz samego świętowania cały Poznań dosłownie obżera się ROGALAMI ŚWIĘTOMARCIŃSKIMI. Są naprawdę znakomite i niestety w Lubinie tego nie kupisz. Owszem, są w marketach jakieś rogale, ale uwierzcie mi – to  nie to. Przed 11 Listopada w Poznaniu trwa wyścig- najznamienitsi cukiernicy walczą o zaszczyt posiadania certyfikatu, z jednej strony, uprawniającego do samego wypieku, a z drugiej strony do uzyskania palmy pierwszeństwa. Cukiernik, który wygra okrywa się wielką sławą, a jego Rogale znikają z półek z prędkością światła. Byłem tego świadkiem. Zdobyć, dosłownie, zdobyć taki rarytas to nie lada wyczyn. A potem- niebo w gębie. Prawdziwy Rogal Świętomarciński obwarowany jest wieloma obostrzeniami. Musi mieć odpowiednią wagę, ni mniej ni więcej tylko 200-250 gram, odpowiednie składniki, a wszystko to zgodne z wytycznymi ministerstwa Rolnictwa. Tak, tak, to Minister wydał rozporządzenie, chroniąc produkt, jako Regionalny Specyfik, tak jak np. Oscypek.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Rogal_%C5%9Bwi%C4%99tomarci%C5%84ski

          Lubin słynął w wiekach średnich z wielu cechów, z sukiennictwa, z rzeźników, z browaru i wielu innych. Działało Bractwo Kurkowe. Dzisiaj Lubin też jest słynny – z dziury w Rynku. Chyba nie o to chodzi mieszkańcom Lubina. Zmieńmy to. Zagłosuj na Listę nr 22. Mamy pomysły, jako to zmienić, jak odzyskać tożsamość Lubina. Jak połączyć nowoczesne z historią.