Warto kilka słów poświęcić budynkowi poczty w Lubinie. Oczywiście wiadomo, że zanim wybudowano budynek znajdujący się dzisiaj przy ul. Odrodzenia 4 (dawnej ulicy Kolejowej – Bahnhofstraße), sama instytucja poczty już w Lubinie istniała. Jak napisano w monografii Lubina: „w mieście urząd pocztowy zatrudniający do połowy XIX wieku 8-10 urzędników. W latach 1850-1871 funkcjonowała tylko ekspedycja pocztowa. Od 1.X.1871 ponownie przywrócono urząd pocztowy(…) Telegraf otwarto 1.XI.1861.”
Z pewnością już wtedy, na początku II połowy XIX wieku powstała myśl o budowie Poczty z prawdziwego zdarzenia. Tym bardziej, że rozbudowa lokalnej infrastruktury drogowo-kolejowej (dworzec kolejowy powstał w 1869 roku – niestety niedawno wyburzony) znacząco ożywiła komunikacyjnie Lubin i otworzyła nowe możliwości szybkiego przesyłania informacji (patrz też: http://lubin-nasza-przyszloscia.pl/2011/02/18/szlakiem-cesarskiej-poczty-konnej-w-lubinie/)
Gmach poczty powstał w roku 1887 przy wylocie z Rynku w stronę dworca kolejowego. Było to praktyczne rozwiązanie, jako, że od 1869 działała już w Lubinie kolej żelazna. Warto dodać, że gęsto wówczas zabudowany lubiński rynek nie pozwalał na wybudowanie właśnie tam okazałego gmachu, padł więc wybór na ulicę Odrodzenia która dopiero co została zaprojektowana i wytyczona w roku 1860. W tamtych latach trwała właśnie jej budowa. Stawiano eklektyczne wille, więc postawienie Poczty wpisywało się w rozbudowę tej części miasta.
Obiekt zbudowano z cegły, tak jak w tym czasie wiele innych tego typu budynków pocztowych. Bardzo ciekawie prezentowało się bogato zdobione wejście główne oraz zegar umieszczony na szczycie budynku – jednak nie centralnie, ale bezpośrednio nad wejściem, niesymetrycznie z lewej strony głównej fasady. Samo portal główny ozdobiono pseudorozetą, niewielkimi czterema pseudokolumienkami umieszczonymi symetrycznie po bokach oraz dodatkowo dwoma na szczycie wejścia. Co ciekawe również drugie boczne wejście do urzędu ma identyczne zdobienia (kiedyś również znajdowało się bezpośrednio przy ulicy i było równorzędne z tym od ul. Odrodzenia). Poczta była z początku dwukondygnacyjna z niewielkim poddaszem. Jako, że potrzeby urzędu telekomunikacji rosły w roku 1930 podjęto decyzje o rozbudowie. Wtedy dotychczasowe poddasze od strony południowej podwyższono, dodając tym samym trzecią, w pełni użytkową kondygnację (widać wyraźnie jaśniejszy kolor cegieł III piętra).
Wybudowany Urząd stworzyła też w Lubinie nową modę, powszechną od jakiegoś czasu w Europie, a mianowicie na wysyłanie życzeń właśnie za pomocą poczty, na lokalnych pocztówkach. Szybko więc i w naszym mieście powstało kilka firm zajmujących się produkcją pocztówek z wizerunkami lubińskich najważniejszych budynków, zabytków, ciekawych miejsc. Dziś właśnie owe przedwojenne pocztówki są jednym z głównych informacji jak wyglądało nasze miasto dawniej.
Po wojnie, urząd pocztowy już pod polską kuratelą, zaczął działać już 17.VII.1945 roku. Na początku był jednak w prowizorycznym pomieszczeniu, jednak już na przełomie 1945-46 przeniósł się do docelowego budynku właśnie przy ul. Odrodzenia 4.
Pierwszym naczelnikiem poczty w powojennym Lubinie było Kazimierz Zembrzuski, a kierownikiem Urzędu Telekomunikacyjnego był Jan Franciszek Leśniak.
Poczta praktycznie bez żadnych przerw działa do dnia dzisiejszego. Budynek z ponad 100-letnią tradycją jest z pewnością ozdobą miasta i cieszy nadal oczy mieszkańców.
Więcej zdjęć lubińskiej poczty na ul. Odrodzenia znajdziesz tutaj: https://www.facebook.com/LubinNaszaPrzyszloscia
